Μια φορά στα τέσσερα χρόνια πολίτης. Τις υπόλοιπες μέρες τι ?

Κάθε μέρα άνεργος, επισφαλής, συμβασιούχος, εργαζόμενος για ψίχουλα
Κάθε μέρα απολυμένος επειδή έτσι γουστάρει το αφεντικό σου
Κάθε μέρα ανασφαλής σε μια διαρκή μάχη για την επόμενη μέρα
Κάθε μέρα καταναλωτής εμπορευμάτων για να καλύψεις το κενό της κοινωνικότητας σε μια ζωή χωρίς νόημα
Κάθε μέρα αποκομμένος από οποιαδήποτε συλλογική προσπάθεια διεκδίκησης και αντίστασης

Οι εκλογές της 25ης Ιανουαρίου είναι μια προσπάθεια ανασύνταξης της εξουσίας και διατήρησης της κυριαρχίας. Αποτελούν την επίφαση της δημοκρατίας για να επιτευχθεί η πολυπόθητη συναίνεση των “από κάτω” και να ικανοποιούνται τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Όποιες και αν είναι οι δημοκρατικές προθέσεις των κυβερνώντων, από το ύψος που βρίσκονται, δεν μπορούν να δουν την κοινωνία με άλλον τρόπο παρά με εκείνον που βλέπει ο κηδεμόνας τον κηδεμονευόμενο. Δεν αναθέτουμε σε κανέναν τις ζωές μας.

Ο Αγώνας για την κοινωνική επανάσταση, έχει σαν προυπόθεση την αλληλεγγύη, μία αξία που το κράτος γνωρίζοντας τα αποτελέσματά της είτε την καταστέλλει, είτε την αφομοιώνει. Μία αξία που ανέκαθεν γέμιζε με πάθος τις καρδιές των εξεγερμένων. Ο μόνος τρόπος να διεκδικήσουμε αυτά που μας ανήκουν είναι η άμεση δράση και οι αδιαμεσολάβητοι αγώνες. Από τον καθένα σύμφωνα με τις δυνατότητες του, στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του. Γιατί μπορούμε να ζήσουμε, χωρίς αφεντικά και κυβερνήσεις, σε ένα κόσμο ισότητας και αυτοοργάνωσης. Αυτή είναι η μόνη προοπτική απέναντι σε ένα σύστημα που εξαθλιώνει τους αδύναμους και καταστέλλει κάθε αντίσταση.

Ο κόσμος του αγώνα δεν αναθέτει, ούτε απελπίζεται.
Καμία εκλογική αυταπάτη.
Κάθε μέρα αγώνας μέχρι την κοινωνική απελευθέρωση, τον Kομμουνισμό και την Αναρχία.